Neden
vazgeçemiyoruz peki neden gelmeyeceğini bile bile bekliyoruz umut umut deyip
durduğumuz şey bazen gözümüzü kör mü ediyor yoksa? Korkuyorum bu kadar
körleşmekten. Sen onu bekliyorsun bir umut diyorsun gelir. Gelir ve anlam
kazanır bunca acı ve beklenti. Değdi dersin. Bunca beklemeye bunca acıya
değermiş meğer dersin. Beklenenler elbet bir gün gelirmiş. Ama her zaman öyle
olmuyor. Başkasına gidiyor. Sen onu ellerini açmış beklerken bir bakıyorsun
başkasına koşarak gitmiş o. Hangisi daha acı verici peki gelmeyeceğini bilip
beklemek mi yoksa başkasına koşarak gitmesi mi? Hangisi kalbini acıtıyor?
Masallar
bize beyaz atlı prensimizin elbet bir gün geleceğini söylemişti biz de
çocukluğumuzdan beri hep onu beklemiştik. Ama ya beyaz atlı prensimiz yolda
başka bir prensesi görüp onu kurtardıysa o zaman ne olacak?